yapacak bir şey yok. oturup bekliyorum öylece. kimse sormuyor neyi beklediğimi ya da neden beklediğimi. sorsalar da cevap verebilir miyim bilmiyorum. gözlerimi gelen geçen insanların ayaklarından çekmiyorum. sanki gözlerimi yukarıya kaldırsam biraz hepsinin beni izlediğini görecekmişim gibi geliyor. izleyen durumunda iken izlendiğini farketmek belki önemsizdir bir çoğu için, ama benim için öyle değil. izlemek istiyorum, izlenmek değil. bütün hayatımı izleyerek geçirebilirim. ilişmeyin bana. dokunmayın gözlerinizle. rahat bırakın. rahat bırakın ki rahatsızlığım bölünmesin......
hebehübekemküm
