, sadece bir kız arkadaşım olsun diyen ve onu hedef seçen çocukla beraber olurdu. Anladım ki iş işten geçmişti. Yapacak bir şey yoktu. Aklıma nereden geldi bilmiyorum. Bu dahiyane fikrimi düşündükçe gülerim hala. Filmlerde kız, sevgilisine kendisini hatırlaması için saçından bir parça keser verirdi. Bende ise hiçbir şey yoktu. Saçından bir tutam bende olmalıydı. Ama nasıl? Gidip “ Bana saçından bir tutam kesip verir misin? Lazımdı da” diyemezdim. Saçı elde etmenin bir yolu olmalıydı. Ve bu nerden geldiyse aklıma, o zamanlar çok akıllıca görünmüştü. Bir öğle arasında, yemek sonrası sınıfta baş başa kaldığımızda, çiğnediğim sakızı çaktırmadan saçına yapıştırdım ve başkaları fark etmeden onu ben uyardım. Her kızın yapacağı gibi, sinirlendi, uğraştı, çabaladı, ağlamaklı oldu ve sakız iyice yapıştı o çırpınırken. Ben ise “ şans eseri! “ çantamda olan makası aldım ve en temiz yolun, saçı keserek kurtulmak olduğuna onu ikna ettim. Az biraz saf olduğundan kabul etti hemen. Bende işinin ehli bir kuaför gibi kestim saçını sakızla beraber. Bir kağıda sarıp çöpe yöneldim. İşte bu gördüğünüz sakız ve saç ikilisi oradan geliyor. O zamanlar şaşkınlık ve çaresizlikten saklıyordum bunu ama şimdi…sakıza dolanmış saçlar , duygusal olarak kimseye bağlanmamayı, eğer ki böyle bir duruma düşersem de vakit kaybetmeden onu elde etmeyi tembihliyor bana….
Salı, Mayıs 02, 2006
Kutudan... # 3
İşte bu da lise yıllarımdan bir parça. Çok garibinize gitti değil mi? Bende böyle bir şeyi garipserdim yerinizde olsam. Hikayesini dinleyin hele, sonra karar verirsiniz. 16 yaşında olmalıyım. Lisede okuyorum ve lisenin en güzel kızı olmasa da, benim için en güzel kızıyla aynı sınıftaydık. O zamanlar ne olduğunu adlandıramadığım bir durum içindeydim. Hep onu düşünüyordum, yemek yerken, televizyon izlerken, uyumaya çalışırken, yürürken….her zaman… Kafamda sürekli onunla konuşuyordum. Sanki o benim için oradaydı, ben de onun için buradaydım. Tabii ki bunun böyle olmadığı ortaya çıktı. Ben hayallerde dolanırken, ve kaybolmuşken, bir başkası çıkıp benden hızlı davranmış, benden almıştı onu, çalmıştı. Nasıl olur da ben kendimi onun için bu kadar yorarken o gidip
, sadece bir kız arkadaşım olsun diyen ve onu hedef seçen çocukla beraber olurdu. Anladım ki iş işten geçmişti. Yapacak bir şey yoktu. Aklıma nereden geldi bilmiyorum. Bu dahiyane fikrimi düşündükçe gülerim hala. Filmlerde kız, sevgilisine kendisini hatırlaması için saçından bir parça keser verirdi. Bende ise hiçbir şey yoktu. Saçından bir tutam bende olmalıydı. Ama nasıl? Gidip “ Bana saçından bir tutam kesip verir misin? Lazımdı da” diyemezdim. Saçı elde etmenin bir yolu olmalıydı. Ve bu nerden geldiyse aklıma, o zamanlar çok akıllıca görünmüştü. Bir öğle arasında, yemek sonrası sınıfta baş başa kaldığımızda, çiğnediğim sakızı çaktırmadan saçına yapıştırdım ve başkaları fark etmeden onu ben uyardım. Her kızın yapacağı gibi, sinirlendi, uğraştı, çabaladı, ağlamaklı oldu ve sakız iyice yapıştı o çırpınırken. Ben ise “ şans eseri! “ çantamda olan makası aldım ve en temiz yolun, saçı keserek kurtulmak olduğuna onu ikna ettim. Az biraz saf olduğundan kabul etti hemen. Bende işinin ehli bir kuaför gibi kestim saçını sakızla beraber. Bir kağıda sarıp çöpe yöneldim. İşte bu gördüğünüz sakız ve saç ikilisi oradan geliyor. O zamanlar şaşkınlık ve çaresizlikten saklıyordum bunu ama şimdi…sakıza dolanmış saçlar , duygusal olarak kimseye bağlanmamayı, eğer ki böyle bir duruma düşersem de vakit kaybetmeden onu elde etmeyi tembihliyor bana….
, sadece bir kız arkadaşım olsun diyen ve onu hedef seçen çocukla beraber olurdu. Anladım ki iş işten geçmişti. Yapacak bir şey yoktu. Aklıma nereden geldi bilmiyorum. Bu dahiyane fikrimi düşündükçe gülerim hala. Filmlerde kız, sevgilisine kendisini hatırlaması için saçından bir parça keser verirdi. Bende ise hiçbir şey yoktu. Saçından bir tutam bende olmalıydı. Ama nasıl? Gidip “ Bana saçından bir tutam kesip verir misin? Lazımdı da” diyemezdim. Saçı elde etmenin bir yolu olmalıydı. Ve bu nerden geldiyse aklıma, o zamanlar çok akıllıca görünmüştü. Bir öğle arasında, yemek sonrası sınıfta baş başa kaldığımızda, çiğnediğim sakızı çaktırmadan saçına yapıştırdım ve başkaları fark etmeden onu ben uyardım. Her kızın yapacağı gibi, sinirlendi, uğraştı, çabaladı, ağlamaklı oldu ve sakız iyice yapıştı o çırpınırken. Ben ise “ şans eseri! “ çantamda olan makası aldım ve en temiz yolun, saçı keserek kurtulmak olduğuna onu ikna ettim. Az biraz saf olduğundan kabul etti hemen. Bende işinin ehli bir kuaför gibi kestim saçını sakızla beraber. Bir kağıda sarıp çöpe yöneldim. İşte bu gördüğünüz sakız ve saç ikilisi oradan geliyor. O zamanlar şaşkınlık ve çaresizlikten saklıyordum bunu ama şimdi…sakıza dolanmış saçlar , duygusal olarak kimseye bağlanmamayı, eğer ki böyle bir duruma düşersem de vakit kaybetmeden onu elde etmeyi tembihliyor bana….
