keyfime diyecek yok..

anam ömrü hayatımda ilk defa bir sınavdan ilk ayrılıverdim. önceleri boş kağıt verip te asistancıkların gülen bakışlarından rahatsız olmamak için beklerdim. benden önce bir kaç kişinin kağıdını vermesini. sonra cesaretimi toplar usul usul sinsice kalkar, kağıdımı verir kaçardım. hani yüzüme odaklanmasın , beni hatırlamasın deyü. ama bu sefer ayrı bir durum söz konusu. yarım saatten az bir sürede tamamladım soruları. hepiciğini hemide. sonra kasıla kasıla, gerine gerine ayağa kalktım. ağır ağır toparlandım. herkesin gözü bende. sonra zafer edesıyla dolu dolu dopdolu kağıdımı elime aldım havada salladım bayrak gibin sancak gibin. bir alkış koptu. helal sana yürü be nidalarıyla asistanların yanına indim. uzattım kağıdı," al bak hepsi tamam, beni unutma nihahaha" bakışımı da attım. ağır ağır usul usul ama zafer kazanmış komutan edasıyla ayrıldım salondan. lakin sonrası için bu kadar coşkulu konuşamayacağım. kağıt dopdolu lakin kaçı doğru?????????